Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Zawierciu

UZASADNIENIE

Wnioskiem z 7 marca 2019 r. (data wpływu do tut. Sądu) wnioskodawca (...) Bank S.A. w W. wniósł o stwierdzenie nabycia spadku po T. P., ostatnio zamieszkałym w Z.. Wniósł również o zasądzenie kosztów postępowania. Wskazał, iż interes prawny do złożenia wniosku posiada w związku z posiadaniem wierzytelności wobec spadkodawcy z tytułu niespłaconego kredytu.

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

T. P. zmarł 2 czerwca 2015 r. w Z.. Ostatnio stale mieszkał w Z.. W chwili śmierci był rozwiedziony. Był raz żonaty. Spadkodawca nie pozostawił żadnego majątku. / zapewnienie spadkowe złożone przez L. K. i T. J. – k. 109 akt/.

Miał dwoje dzieci- A. P. i T. P., które złożyły oświadczenia o odrzuceniu spadku po nim. A. P. –odrzuciła spadek po zmarłym ojcu w dniu 6 kwietnia 2016 r. / akta sygn. I Ns 541/16/.

A. Z. i K. Z. w dniu 27 października 2015r. po uzyskaniu zezwolenia sądu opiekuńczego (postanowienie z 28 kwietnia 2016 r. sygn. akt IV Nsm 1026/15/Z) odrzucili w imieniu małoletniego T. P. spadek przypadający mu z mocy ustawy po zmarłym ojcu T. P.. /akta sygn. I Ns 951/16/.

Rodzice spadkodawcy-K. P. i J. P. (1) odrzucili spadek po zmarłym synie T. P. w dniu 7 listopada 2016 r. /akta sygn. I Ns 1591/16/.

W związku ze złożeniem oświadczeń o odrzuceniu spadku przez jego rodziców. W krąg spadkobierców weszli dziadkowie T. P., którzy w chwili śmierci już nie żyli. Co powodowało, iż do spadku zostali powołani zstępni dziadków T. P..

Dziadkowie macierzyści spadkodawcy to H. i W. K.. Ich córką oprócz K. P., matki spadkodawcy, była T. J., która odrzuciła spadek po T. P.. T. J. miała dwoje dzieci J. J. (1) i A. J. (1), którzy odrzucili spadek po T. P. w dniu 7 listopada 2016 r ./ akta sprawy I Ns 1591/16/

J. J. (1) ma dwoje dzieci: syna M. G. i małoletnia córkę A. W. (1). M. G. odrzucił spadek po T. P. w dniu 7 listopada 2016 r. /akta sygn. I Ns 1591/16/. J. J. (1) w dniu 12 kwietnia 2017r. po uzyskaniu zezwolenia sądu opiekuńczego (postanowienie z 25 stycznia 2017 r. sygn. akt III Nsm 404/16) odrzuciła w imieniu małoletniej córki A. W. (1) spadek przypadający jej z mocy ustawy po zmarłym T. P.. /akta sygn. I N 312/17/.

A. J. (1) ma dwoje małoletnich dzieci: A. J. (2) oraz A. J. (3). A. J. (1) w dniu 12 kwietnia 2017r. po uzyskaniu zezwolenia sądu opiekuńczego (postanowienie z 1 marca 2017 r. sygn. akt III Nsm 1001/16) odrzucił w imieniu małoletnich dzieci A. J. (2) i A. J. (3) spadek przypadający im z mocy ustawy po zmarłym T. P.. /akta sygn. I N 312/17/.

Dziadkowie ojczyści spadkodawcy to J. i S. P.. Oprócz ojca spadkodawcy J. P. (1) mieli jeszcze dwoje dzieci L. K. i J. P. (2), który zmarł przed spadkodawcą. J. P. (2) miał dwie córki G. A. i S. C., które odrzuciły spadek po T. P.. /akta sygn. I N 719/17- G. A., akta sygn. I n 780/17- S. C./

G. A. odrzuciła spadek po T. P. w dniu 14 sierpnia 2017 r. /akta sygn. I N 719/17/. Natomiast S. C. odrzuciła spadek przypadający jej z mocy ustawy po T. P. w dniu 9 listopada 2017 r. / akta sygn. I N 780/17/.

G. A. ma dwóch synów P. A. i A. A., którzy odrzucili spadek po T. P. w dniu 14 sierpnia 2017 r. /akta sygn. I N 720/17/.

S. C. ma dwóch synów D. C. i małoletniego P. C.. D. C. odrzucił spadek po T. P. w dniu 11 sierpnia 2017 r. / akta sygn. I N 780/17/. S. C. w dniu 9 listopada 2017r. po uzyskaniu zezwolenia sądu opiekuńczego (postanowienie Sądu Rejonowego w Ostrowie Wielkopolskim z 27 września 2017 r. sygn. akt III Nsm 484/17) odrzuciła w imieniu małoletniego syna P. C. spadek przypadający mu z mocy ustawy po zmarłym T. P.. /akta sygn. I N 11/18/.

L. K. odrzuciła spadek przypadający jej z mocy ustawy po zmarłym T. P. w dniu 23 stycznia 2018 r. /akta sygn. I Ns 1038/17/.

L. K. ma dwoje dzieci A. W. (2) oraz D. K.. A. W. (2) odrzuciła spadek po T. P. w dniu 25 maja 2018 r. /akta sygn. I N 399/18/. A. W. (2) ma dwoje małoletnich synów W. W. (1) i W. W. (2). A. W. (2) w dniu 4 stycznia 2019r. po uzyskaniu zezwolenia sądu opiekuńczego (postanowienie Sądu Rejonowego w Gliwicach z 14 listopada 2018 r. sygn. akt IV Nsm 1868/18) odrzuciła w imieniu małoletnich synów W. W. (1) i W. W. (2) spadek przypadający im z mocy ustawy po zmarłym T. P.. /akta sygn. I N 13/19/.

D. K. w dniu 2 października 2019 r. wniósł wniosek o przywrócenie terminu do złożenia oświadczenia o odrzuceniu spadku. / protokół rozprawy z dnia 2.10.2019 r. k. 144-145/. Prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w Zawierciu z dnia 13 listopada 2019 r. sygn. akt I Ns 167/19 oddalono wniosek D. K. o zatwierdzenie uchylenia się od skutków prawnych nie złożenia oświadczenia o odrzuceniu spadku po zmarłym T. P. w terminie. / k. 168 akt/.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie Sądu interes prawny wnioskodawcy nie budzi wątpliwości. Jest on wierzycielem spadkodawcy T. P. w związku z przysługującą mu wierzytelnością wynikającą z umowy konsolidacyjnej kredytu gotówkowego nr (...) zawartą w dniu 27 maja 2014 r.

Z uwagi na składane przez spadkobierców ustawowych oświadczenia w przedmiocie odrzucenia spadku, stwierdzenie kto i w jakich częściach dziedziczy spadek po T. P. stało się konieczne. Bezspornym jest, że spadkodawca nie pozostawił testamentu oraz, że żaden ze spadkobierców ustawowych umową zawartą z T. P. nie zrzekł się dziedziczenia. Zatem dziedziczenie po zmarłym T. P. następuje na podstawie ustawowego porządku dziedziczenia.

W myśl art. 931 k.c. w pierwszej kolejności do dziedziczenia powołani są dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek. Z uwagi na fakt, iż spadkodawca w chwili śmierci nie przebywał w związku małżeńskim, a jego dzieci A. P. i w imieniu małoletniego T. P. opiekunowie prawni złożyli oświadczenie o odrzuceniu spadku należało uznać, iż brak jest spadkobierców, którzy dziedziczyliby po T. P. w pierwszej kolejności.

W razie braku zstępnych spadkodawcy, zgodnie z art. 932 § 1 k.c. do spadku powołani są małżonek i rodzice spadkodawcy. W chwili śmierci T. P. nie pozostawał w związku małżeńskim, a jego rodzice złożyli oświadczenia o odrzuceniu spadku. Zgodnie z art. 1020 k.c. spadkobierca, który spadek odrzucił jest wyłączony od dziedziczenia na tej samej zasadzie jakby nie dożył otwarcia spadku. Spadkodawca nie posiadał rodzeństwa.

W związku z powyższym dla ustalenia spadkobierców ustawowych znalazł zastosowanie art. 934 k.c., który rozszerza krąg spadkobierców ustawowych na dziadków spadkodawcy oraz ich zstępnych. Dziadkowie spadkodawcy zarówno macierzyści jak i ojczyści w chwili jego śmierci nie żyli. W związku z tym do kręgu spadkobierców ustawowych po T. P. weszli zstępni jego dziadków.

Jak wynika z ustalonego w sprawie stanu faktycznego z kręgu zstępnych dziadków spadkodawcy skutecznego oświadczenia o odrzuceniu spadku nie złożył jedynie D. K.. Wprawdzie złożył on takie oświadczenie, niemniej jednak z uwagi na złożenie go po terminie Sąd nie mógł uznać go za złożone skutecznie. Jednocześnie oddalił jego wniosek o zatwierdzenie uchylenia się od skutków prawnych nie złożenia oświadczenia o odrzuceniu spadku po zmarłym T. P. w terminie, uznając, iż spadkodawca nie wykazał, aby zaistniały przesłanki z art. 1019 k.c.

Należało więc uznać, iż to D. K. nabył w całości spadek po T. P.. Przy czym nabycie spadku nastąpiło wprost, albowiem D. K. nie złożył oświadczenia w przedmiocie sposobu nabycia spadku, a w chwili śmierci spadkodawcy obowiązywał przepis art. 1015 k.c. w poprzednim brzmieniu, z którego treści wynikało, iż w przypadku niezłożenia oświadczenia w przedmiocie przyjęcia bądź odrzucenia spadku w ustawowym terminie spadkobierca nabywał spadek wprost.

Wedle zasady wyrażonej w art. 520 § 1 k.p.c. koszty postępowania nieprocesowego nie podlegają rozliczeniu pomiędzy uczestnikami tego postępowania, lecz każdy z uczestników ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie. Reguła ta doznaje ograniczeń, jeżeli uczestnicy są w różnym stopniu zainteresowani w wyniku postępowania lub interesy ich są sprzeczne (art. 520 § 2 k.p.c.), a także, gdy interesy uczestników są sprzeczne lub jeżeli uczestnik postępował niesumiennie lub oczywiście niewłaściwie (art. 520 § 3 k.p.c.).

W orzecznictwie przyjmuje się, że w postępowaniu nieprocesowym interesy uczestników są sprzeczne np. w sprawach zasiedzenie czy o ustanowienie służebności; w sprawach tych powstaje wyraźna kontradykcja co do oczekiwanego wyniku sprawy, gdyż wnioskodawca oczekuje uwzględnienia wniosku, a będący w opozycji uczestnik jego oddalenia (por. postanowienie Sądu Najwyższego z 25 sierpnia 2011 r., II CZ 55/11 i z 5 grudnia 2012 r., I CZ 148/12).

W rozpoznawanej sprawie każdego z uczestników obciążają koszty jego czynności, której sam dokonał, jak i czynności podjętej w jego interesie. W okolicznościach niniejszej sprawy nie wynika, aby uczestnicy byli w różnym stopniu zainteresowani w wyniku postępowania lub interesy ich były sprzeczne. Stąd wniosek o zasądzenie kosztów na rzecz wnioskodawcy należało oddalić.

ZARZĄDZENIE

1.  Odnotować w repertorium Ns.

2.  Odpis uzasadnienia proszę doręczyć pełnomocnikowi D. K..

3.  Akta z wpływem lub do prawomocności.